Een luikje in hoofd

Een luikje in hoofd

Een luikje in hoofd

Als ik naar je kijk, zie ik een jonge vrouw. Je bent verbaal sterk en je houdt van een grapje. Een gesprek op gang houden, lijkt voor jou een koud kunstje. Je werkt op de klantenservice van een bekend winkelketen, dat doe je graag. Op zondag ben je in de kerk te vinden, waar je doordeweeks ook regelmatig activiteiten hebt trouwens. Iedereen kent je, iedereen weet wie je bent. In je vrije tijd sport je wat, je bent maatje van een nieuwe Nederlander en ook het onderhouden van je netwerk kost je tijd. Je buren zien je iedere dag vertrekken naar je werk. Alhoewel, soms zien ze je ook een tijdje niet…

Ik hoor sinds kort ook bij je netwerk, je professionele netwerk weliswaar. Want naast een sociaal netwerk, heb je ook een reus van een professioneel netwerk.
Wat veel mensen niet weten, is dat het leven voor jou niet zo makkelijk is als het eruit ziet.
Iedere ochtend is het voor jou een worsteling om je bed uit te komen en je dag op te starten. Mensen kunnen aan je buitenkant niet zien dat jou praatgrage bekkie, vol van zelfspot, eigenlijk een masker is. Een masker voor alle onzekerheden en alle verwoestende gedachten die je over jezelf hebt.
De buitenwereld ziet niet aan jou dat jij met lood in je schoenen de trein in stapt. Ondanks dat je er fris gekapt uit ziet, ziet niemand dat je krap een kwartier uit bed bent.
Laat staan in de periodes dat je niet thuis bent; niemand in je buurt weet dat jij dan bent opgenomen op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis.
In de sportschool ga je los, het zou je soms bijna lukken om weg te fietsen met hometrainer en al. Waar het aan de buitenkant lijkt of je een goede conditie hebt, is niet te zien wat er werkelijk in je hoofd afspeelt.
In je hoofd probeer je weg te fietsen van de verwoestende en destructieve gedachten over jezelf.

In jou is een diepe leegte. Een leegte die is ontstaan door nare gebeurtenissen in je verleden. Het is voor jou moeilijk om je emoties te reguleren. Bij jou is het zwart of wit, er is geen middenweg. Alles of niets. Emoties zijn heftig voor je, regelmatig kan je hoofd ze niet bolwerken. Je troost jezelf dan met een joint, je verzacht de pijn door de benen uit je lijf te fietsen in de sportschool. De pijn in je hoofd is pijnlijker dan lichamelijke pijn, ook daar heb je zo je foefjes voor. Regelmatig zie ik je aan je mouwen trekken en ik weet, het is weer misgegaan.
Je straft jezelf met de achterliggende gedachte dat je niet mag zijn zoals je bent. De lichamelijke pijn die jij jezelf aandoet, is vaak een vervanger van je geestelijke pijn. Een kort moment kun jij je geestelijke pijn, vervangen door pijn aan je arm. Veroorzaakt door het scheermesje in je hand of kokend heet water.
Ik ben één van de tientallen hulpverleners die de revue passeren. Het ene bezoek is het lachen, gieren, brullen. Het andere begeleidingsmoment kan ik je niet peilen. Je doet een groot beroep op mijn gevoel, je weet me vaak te bespelen en je kunt feilloos mijn zwakste plekken aanwijzen.

Je bent geneigd om het gat van leegte in jou, vol te gooien met gesprekken en therapie. Ik kom wekelijks bij je langs om het gat wat kleiner te maken. Hoe?
Door te werken aan je dagstructuur, om samen een boodschappenlijstje te maken, door je agenda te bewaken om te voorkomen dat jij je week volpropt en je hoofd dit vervolgens niet kan bolwerken.

Jij. Je bent één van de vele jonge vrouwen die ik begeleid heb. Je hebt, net als zij, een persoonlijkheidsstoornis. Interessant, intrigerend en soms ook tenenkrommend. Ik zou je beter willen snappen, willen begrijpen hoe het in je hoofd werkt. Dan zou ik misschien het gevoel hebben dat ik iets meer voor je kon betekenen.

Kon ik maar één keer door een luikje in je hoofd kijken.

 

------

Ben jij ook op zoek naar hulp? Of wil jij, net als Rianne, hulpverlening bieden aan mensen die dat nodig hebben? Kijk dan op www.agathos-hulpverlening.nl

*Onze zorg- en hulpverleners - met uiteenlopende functies - schrijven wekelijks een persoonlijk blog over hun (werk)ervaringen, grappige anekdotes of ander interessant leesvoer. Ook is er regelmatig een gastblogger aan het woord.
*Er is elke week iets nieuws te lezen op ons blog!

*Lees hier meer over onze bloggers. 

Reacties

19-12-2018 om 22:25

Zo enorm herkenbaar. Ook voor iemand die , zoals ik, ruim de "jonge-vrouwen-leeftijd" achter zich heeft gelaten. Zo moeilijk als het voor de hulpverlener is om de cliënt te begrijpen.....om zo graag door het luikje in ons hoofd te willen kijken....... Zo moeilijk is het ook voor de cliënt om de hulpverlener te KUNNEN vertellen hoe het zit in het hoofd.....snappen doet de cliënt haar/zijn hoofd net zo min als de hulpverlener dit doet. En o......wat zou de cliënt zelf graag eens door het luikje willen kijken in eigen hoofd......

Uw reactie

Zorg verdient waardering

www.leliezorggroep.nl

Waardeer mij

0900 22 44 777

Vragen? Advies nodig?

Neem dan contact op met een van onze adviseurs.