Je hebt werk. Je bent gezond. Je hebt geen beperkingen. Dan is het soms lastig om toe te geven dat iets niet lukt, dat je het eigenlijk niet kunt. Daar zijn mijn cliënten veel beter in. Ze weten allang dat ze beperkt zijn. Dat ze niet alles snappen. Dat ze hulp nodig hebben. Soms voor een korte periode. Vaak ook langer.
Jan vindt het lastig om zijn huishouden bij te houden. Daarom bespreekt hij het elke week even met de begeleiding en maakt hij een planning.
Henk heeft strubbelingen op het werk. Omdat hij niet altijd begrijpt wat zijn baas bedoelt met een bepaalde afspraak. En wat zijn collega precies bedoelt met dat grapje en dat hij daar dan boos om wordt.
Laura voelt zich falen omdat ze al lang depressief is en ze het gevoel heeft iedereen tot last te zijn.
Het leven is onvolmaakt. Dat weten we allemaal. Dat ervaren we ook allemaal. Maar we doen ons vaak graag wat beter voor dan we ons voelen. We willen mee kunnen komen, presteren, vooruit komen, niet toegeven dat het misschien toch niet lukt.
Ik leer van mijn cliënten. Ze vinden het niet altijd makkelijk om hun beperkingen onder ogen te zien, te accepteren dat er zorgen zijn die ze niet zelfstandig op kunnen lossen.
Maar ze zijn moedig.
Ze staan elke morgen op, ook al zien ze op tegen de dag, tegen de zorgen, tegen hun werk, tegen al die dingen die ze niet begrijpen, maar waar ze toch mee te maken hebben.
Bastiaan heeft een eenvoudige baan. Hij raapt op straat op wat andere mensen laten liggen. Hij vindt dat niet altijd leuk. Maar hij gaat. Elke dag.
Laura raapt alle moed bij elkaar om toch elke morgen op te staan. Het lukt haar zelfs om boodschappen te doen vandaag. Een klein stapje. Maar voor haar een grote.
Carolien is 15 en heeft autisme. Ze maakt daardoor moeilijk vriendinnen. Maar ze weet al wel wat ze wil worden. Laborante. En dan het liefst om daarmee moordzaken op te lossen.
Ik leer van mijn cliënten om met kleinere dingen tevreden te zijn. Om moedig te zijn en door te gaan, ook als er soms geen uitzicht lijkt te zijn. Om te zien wat een beperking te bieden heeft aan positieve dingen.
Mijn cliënten hebben vaak een verrassende kijk op het leven.
Daarom noem ik ze vooral ‘mooi’.
En onvolmaakt, dat zijn we allemaal….
*Onze bloggers gaan met respect om met onze cliënten en collega’s. De namen zijn gefingeerd en de situaties zijn niet herleidbaar naar bepaalde personen.
Onze zorg- en hulpverleners - met uiteenlopende functies - schrijven wekelijks een persoonlijk blog over hun (werk)ervaringen, grappige anekdotes of ander interessant leesvoer. Ook zal er regelmatig een gastblog geplaatst worden. Elke woensdag iets nieuws te lezen op ons blog!
Lees hier meer over onze bloggers.
Belia Verdouw 
Uw reactie